طبق ارزیابی های مقاله ی قبلی، شکست خط ترند صعودی و سطح هیجانی 98.00 با از سر گیری افت میان مدت دلار همراه گردید. این افت تا خط ترند صعودی اواسط ژوئن سال اخیر ادامه یافت و سپس گرایش نزولی منعکس شد. در حال حاضر با ادامه یابی گرایش صعودی رو به رو هستیم و تنها عامل ادامه یابی این روند در میان مدت تحکیم یابی نرخ گذاری ها بر فراز بازه ی 98.20-97.80 به شمار می رود.
خروج اخیر خطوط شاخص نوسان گر 24 ساعته ی stochastic از محدوده ی اشباع فروش مبنی بر ادامه یابی گرایش صعودی در میان مدت می باشد. ورود آتی خطوط این شاخص به محدوده ی اشباع خرید احتمال ادامه یابی رشد میان مدت و شکست مقاومت 98.00 را افزایش خواهد داد. چنین افزایشی می تواند تا ماکسیموم های موضعی و تاریخی 98.80 و حتی 99.20 نیز، ادامه یابد. از نظر کلی تست به زود بازه ی مقاومت 98.20-97.80 می تواند با افت اصلاحی نرخ گذاری ها همراه گردد. سناریوی مخالف گویای افت نرخ دلار تا پشتیبانی موضعی 96.80 می باشد. حتی در صورت بروز چنین افتی با خطوط ترند صعودی جهانی که از آپریل سال اخیر ادامه دارند مواجه خواهیم شد.
پیشنهادات:
سطوح هدفی موجود: